Moje zainteresowania żywnością skupiają się na jej jakości. Szczególnie bliskie są mi substancje chemiczne w niej obecne. Zarówno te, które są tam w celu jej polepszenia (np. barwniki, konserwnty, itp.), jak i te, które są tam przypadkowo (np. pestycydy i metale ciężkie). Dzięki badaniom poziomu zawartości DDT w mleku kobiecym zostałam magistrem inżynierem.
Mam wrażenie, że od czasu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej nasza żywność nie smakuje już tak, jak dawniej. Docierają do nas produkty, które nie przypadły do gustu Polakom. Na dodatek coraz częściej jej konsumpcja kojarzy się z możliwościa wystąpinia alergii. Nie mamy pewności że żywność, która trafia na stoły, jest bezpieczna i zdrowa. Dlatego warto więcej uwagi poświęcić dodatkom do żywności.
Przepisy Unii Europejskiej definiuje dodatki jako ,,każdą substancję, która w normalnych warunkach ani nie jest spożywana sama jako żywność, ani nie jest stosowana jako charakterystyczny składnik żywności, bez względu na swoją ewentualną wartość odżywczą, której celowe dodanie, ze względów technologicznych, do żywności w trakcie jej produkcji, przetwarzania, przygotowywania, obróbki, pakowania, przewozu lub przechowywania powoduje, lub można spodziewać się zasadnie, że powoduje, iż substancja ta lub jej produkty pochodne stają się bezpośrednio lub pośrednio składnikiem tej żywności.“
Przewiduje się stosowanie dodatków, m. in. jako: barwników wykorzystywanych do nadania lub przywrócenia żywotności koloru, środków konserwujących przedłużających okres przydatności żywności do spożycia czy przeciwutleniaczy przedłużających okres przydatności żywności do spożycia przez ochronę przed zepsuciem na skutek utleniania.
Bezpieczeństwo dopuszczonych dodatków do żywności ocenia min. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA). W unijnym wykazie znajdują się jedynie te, których proponowane zastosowania uznano za bezpieczne. Dlatego ważne jest, aby regularnie analizować tę listę i weryfikować to, co może budzić jakiekolwiek wątpliwości. Dotychczas podważono zasadność stosowania 3 barwników spożywczych – żółcieni chinolinowej E 104, żółcieni zachodzącego słońca E 110 i E 124. To EFSA obniżył ich dopuszczalne dzienne spożycie i uznał, że narażenie ludzi na te barwniki jest zbyt wysokie. Sama czekam na szczegółowe badania nad aspartamem, któremu poświęciłam kiedyś lekcje – „Sąd nad białkami“ – przygotowaną wspólnie z Ania Bielską (nauczycielem prawa), a przeprowadzoną wśród uczniów Liceum Handlowego z wykorzystaniem scenerii sądu oraz obowiązkowych strojów sędziego i ławników.
Aspartam jest neurotoksyną składającą się m.in z fenyloalaniny i estru metylowego, który to w organiźmie człowieka rozkłada się do metanolu – silnej trucizny.
Przepisy UE przewidują, iż stosowanie dodatków do żywności nie może konsumenta wprowadzać w błąd, dlatego niezbędna jest rzetelna informacja na opakowaniu i minimum wiedzy każdego z nas.